|
Według źródeł pierwsza korrida odbyła się na cześć Alfonsa VIII w 1133 roku[1].
Przodkiem dzisiejszego toro bravo był prymitywny bos primigenius, który zniknął jako gatunek pod koniec wieków średnich. Ostatniego reprezentanta odnotowano w Polsce, w podwarszawskiej puszczy "Jaktorowka" w 1627 roku, o czym pisze Ortega y Gasset w La caza y los toros (Ortega y Gasset, 1962, 128-129). Rycina przedstawiająca "polskiego" thura, znaleziona w augsburskim antykwariacie w XIX w. przez angielskiego zoologa H. Smitha jest też jedynym znanym przedstawieniem tego potężnego byka. Ogniwem pośrednim był trochę mniejszy byk, istniejący w czwartorzędzie w Mezopotamii i północnej Afryce.
Dzisiejszy Toro Bravo to dziwny relikt, który przetrwał tylko w Hiszpanii z powodów kulturowych, nie przyrodniczych: Ortega y Gasset pisze, że to właśnie szlacheckie i ludowe zabawy z bykami w ostatnich trzech wiekach sztucznie zakonserwowały ten gatunek.
|
|
|